Tony Bennett, medeni haklara olan bağlılığının köklerini açıklarken, sık sık, Şükran Günü yemeğine konuğu olarak bir Siyah askeri içerdiği ve şiddetli bir kınamaya ve rütbesinin düşürülmesine yol açtığı Ordu günlerinden bir hikaye anlatırdı.
Yıl 1945’ti, ABD ordusundaki ayrımcılığın sona ermenden üç yıl önceydi ve 18 yaşındaki genç ocağı kısa bir süre sonra İkinci Dünya Savaşı’na şiddetli Bennett, işgal yerleşik Almanya’da bir lise arkadaşı ve asker arkadaşıyla karşılaştı. Bennett 1998 otobiyografisinde, arkadaşı Frank Smith’i beyaz askerlerin yemekhanesindeki tatil yemeğine getirdiğinde, bir memurun onları öfkeyle durdurmayı bıraktığını.
“Aslında Alman birlikleriyle dostluk kurmak, bir Siyah Amerikalı askerle dost olmaktan daha kabul edilebilirdi!” Bennett, “İyi Yaşam” kitaplarını yayınladı.
Bennett, o anda memurun bir jilet çıkardığını ve ısrarındaki onbaşı şeritlerini kesip üzerlerine gülümsediğini ve onları yere fırlattığını fırlattığını. Daha sonra, daha onurlu bir şekilde yeniden gömülebilmeleri için askerlerin cesetlerini toplu mezarlarda kazmakla görevlendirildi.
Bennett otobiyografisinde “Bir süre tüm bu olayı beni insan ırkından soğuttu,” diye anımsıyordu.
Savaştan dönen ve müzik kariyerini gezmeye odaklanan genç şarkıcı için çok önemli bir veı. Yirmi yıl ve bir ün kasırgası sonrasında Bennett, 1965’te Selma’dan Montgomery’ye sivil haklar yürüyüşlerine katıldı ve Harry Belafonte, Mahalia Jackson, Nina Simone ve Joan Baez gibi diğer müzisyenlerle birlikte yürüyüşçüler için sahne aldı.
Cuma günü 96 yaşında ölümü, Bennett’in Amerikan şarkı kitabının en önde gelen tedarikçilerinden biri olarak tatlı sevecenliği ve çekiciliğine dair anıları gün yüzüne çıktığında, aynı zamanda Bennett’in medeni haklarının öncüsü bir savunucusu olarak hatıralara yol açtı.
Bennett’in kariyeri 1950’lerde ve 60’larda yükseldi ve Nat King Cole ve Duke Ellington gibi büyük isimlerin de dahil olduğu caz çevrelerine katıldıkça, Amerikan eğlencesi kökleşmiş bariz ırkçılığa tanık oldu. Günlük Cole, performans sergilediği programlar yemek yerken oturamazdı, diye bırakmazdı Bennett ve Ellington’ın aldığı ve Bennett’in en çok faturasını aldığı oteldeki partiye katılmasına izin verilmedi.
Bennett otobiyografisinde “Siyasette bulunmadım ama bu şeyler siyasetin geçti” dedi. “Nat ve Duke dahiydiler, yayımladıkları en güzel müziklerden bazılarını veren parlak insanlardı, ama yine de ikinci sınıf vatandaş muamelesi gördüler.”
1965 yılında Belafonte, Rahip Dr. Martin Luther King Jr. Bennett, şarkıcı ve grup lideri Billy Eckstine ile seyahat ederek kabul etti. Otobiyografisinde, misafirlerinin kendisine, Almanların düşmanlığını beyaz devlet askerlerininkiyle karşılaştırarak, savaşın sonunda Almanya’ya doğru savaşmayı hatırlattığını söyledi.
Yürüyüşçüler Alabama Eyaleti Meclis Binası’na varmadan bir gün önce Bennett, yürüyüşçülerin gece kampı yaptıkları bir alanda tabut kasaları ve kontrplaktan inşa edilmiş derme çatma bir sahnede şarkı söyleyen bir mitingde kapsamı arasındaydı.
Bennett ve Eckstine yürüyüşten ayrıldıklarında Michigan’dan bir gönüllü olan Viola Liuzzo onları görevine götürdü. O gün daha sonra Ku Klux Klan üyeleri tarafından öldürüldü.
Bennett hakkında 2007 tarihli bir belgeselde Belafonte, arkadaşının “Geleceğin Amerika vizyonumuza İkinci Dünya Savaşı’nın ruhunu” taşıdığını biliyordu.
Şarkıcının amaca olan bağlılığı devam etti. Bennett’in 2011 tarihli “All the Things You Are” biyografisine göre, şarkıcıların apartheid dönemi Güney Afrika’da performans göstermeyi de reddetme. Coretta Scott King, kocasının evliliğinden sonra kurduğu organizasyon olan King Center’a bağlı olduğunu söyledi. Atlanta’da Bennett’in Uluslararası İnsan Hakları Yürüyüşü’nde bir yeri var.
Bennett, sonraki yıllarda hayırsever katkılarının kapsamı sanat eğitimine adadı, 2007’de evlendiği Susan Benedetto ile Queens’te Frank Sinatra Sanat Okulu adlı bir devlet lisesi ve çıkış sanat dağıtımını finanse eden kar amacı gütmeyen bir kuruluş kurdu.
Bennett, son yıllarında sosyal adaleti tartışırken, Selma’dan Montgomery’ye yürüyüşe katılan şarkıcı Ella Fitzgerald’dan sık sık alıntı yapar: “Tony, hepimiz buradayız,” dedi Ella ona.
2016’da Vanity Fair’e “Tüm sonuçları, savaşlar, önyargılar – ve bizi belirleyen her şey – bir anda eriyip gidiyor,” dedi, “hepimizin tek bir gezegende birlikte ve her sonucunun bir çözümü olması gerektiğini anladığınızda.”
