Ira Sachs’ın yeni filmi “Passages” bu yüzyılın başlarında Sundance Sinema Şenlik’te gösterime giren, eleştirmenler seks sahnelerinden bahsetmeden duramadı. Uzun süredir kullandığı erkek arkadaşını genç bir kadın için terk eden bir sinema mülkünün Paris’te geçen bir draması olan filmde, hepsi yıldızlardan oluşan bir Avrupa sanat evi kadrosunda yer aldı – Franz Rogowski (“Transit”, “Büyük Özgürlük”), Ben Whishaw (“The Lobster,” “Little Joe”) ve Adèle Exarchopoulos (“Blue is the Warmest Color”) – sadakatsizlik ve ihanetin müzakeresi. Ve grafik seks yapmak.

Bu sahneler, MPA’nın sinemaya sürpriz bir NC-17 derecesine yol açtı. Yapımcılar sinemayı böyle bir yerde olmadan Amerika Birleşik resim’nde yayınlamayı seçtiler, bu da sinemayı 4 Ağustos’ta göstermeye devam edenler sinemayı sınırlayabilirler.

Son yıllardaki filmlerdeki sekslerin sahne rolleri hakkında anlatılan hikayeler. MeToo hareketinin toplumsal cinsiyet eşitsizliği ve cinsel uygunsuz davranışlarla hesaplaşmasını takiben bazı, oyuncuların tehlikeli durumlara sokmasından bu tür mahrem fiilleri filme alınmasının hala mümkün olup olmadığını sordu. Daha yakın zamanlarda, bazı Gen-Z sosyal medya kullanıcıları, seks sahnelerinin gereksiz olduğunu ve sinemadan daha geniş bir şekilde çıkarılması gerektiğini savundu.

Whishaw ve Rogowski ile Rogowski ve Exarchopoulos arasındaki iki ortak görüntü röportajında ​​​​oyuncular, film yapma deneyimlerini ve film cinsellik ve mahremiyete yaklaşımını tartışıyorlar. (SAG-AFTRA üyesi olan Whishaw ile yapılan röportaj, oyuncuların grevi başından önce yapılmıştır.)

Exarchopoulos, kariyerinin başında ekranda seks tasviriyle şekillendiğini belirtti. İlk filmlerinden biri olan ve 2013’te Cannes Sinema Şenlik’te Altın Palmiye galibi bir köle ilişkisini konu alan “Mavi En Sıcak Renktir”, filmdeki sansürsüz seks sahnelerinin onu nesnelleştirdiğini öne süren bazı eleştirmenlerden tepki gördü. yıldızlar. Exarchopoulos ve rol arkadaşı Léa Seydoux daha sonra, ebeveynin çekimler sırasında onlara davrandıklarını rahatsız edici ve saygısız hissetmelerine neden olduğunu söyledi.

Yine de Exarchopoulos, seks sahnelerinin – ve özellikle “Pasajlar” dakilerin – ilişkileri betimleyen filmler için genellikle çok önemli bildiğine inandığını söyledi. “Seks, bir karakterin yaşamının büyük bir parçası” dedi. “Mavi En Sıcak Renktir” ona “seks yapmak veya yapmamanın ve vücudunuzla olan ilişkinizin nasıl bir sohbet olduğunu ve kim olduğunuz ve kim olmaya çalışmak hakkında çok şey Söylediğini” öğretmişti.

“Passages”daki karakteri – Agathe adlı bir öğretmen, Tomas (Rogowski) ile sineması için bir kutlama partisinde tanıştıktan sonra onunla bir görüşmeye başlar – “sınırlarını test etmek” istediğini söyledi. Bir oyuncu olarak en büyük zorluk, “Blue is the Warmest Color”daki erken performans ve sekse yaptığı vurgu göz önündeki listeler, ekranda sıcaklığı tasvir birden fazla yeni topluluğu bulmayı: “Kendimi aynı şekilde koruyan insanları sıkmak istemiyorum. dedi.

Rogowski, açıklayıcı rollere de yabancı değil: Bir prodüksiyona “sinirli” bir emin olarak tanımladığı şeyi içerdiği için önceki sinema ve tiyatro projelerinde görünen görünme konusunda baskı uyguladığını söyledi. Bu deneyimler hakkında kararsız kalacağını söyledi. “Sorun seks sahnesi sahne; bu filmler gösterişli ve düzdü ve sadece iç çamaşırını çıkararak gerçek onu bir şeye dönüştüremezsin.

“Passages”daki belki de en çok konuşulan seks sahnesi, Whishaw’ın karakteri Martin ve Tomas’ın bir dizi ihanetten sonra içine girmesiyle ortaya çıkar. Rogowski, evliliğin, seks yoluyla güç ve acıyı müzakere eden iki uzun süre partnerin duygusal tasviri nedeniyle, grafik yükünün üzerine çıktığını düşündüğü değer olduğunu söyledi.

Rogowski, “Bir çiftin seks yapması, kurban görevinin görevi devralması,” dedi. “Bence birisi filmdeki seks sahnelerini yalnızca açık cinsel ilişki sahneleri olarak görüyorsa, o zaman başka bir film izlemeli.”

Whishaw, son yılların yakınlık koordinatörlerinin – oyuncuların seks sahneleri sırasında potansiyel rahatsızlıklarını müzakere etmelerine yardımcı olan uzmanların – daha yaygın olarak kullandıkları, kendisi de dahil olmak üzere oyuncular için daha sağlıklı bir atmosfer yarattığını söyledi. “Bu gelişmeden önce, oyuncular bunu bir şekilde kendi başlarına bırakmadılar, çünkü yöneticilik utanmıştı ya da bu konuda nasıl konuşacağını öğreniyordu.”

“Passages” için oyuncu kadrosunun böyle bir koç kullanmayı tercih ettiğini ekledi. “Bence bir sahneyi alıntı grup bunu kendi aralarında çekinmiyorsa sorun yok,” dedi. “Saygı, güven ve yaratıcı gol paylaşımla ilgili.”

Sinema ayrıca Tomas’ın Agathe ve Martin’le ilişkileri müzakeresi yaparken görünürdeki biseksüelliğini gözeten değer bir şekilde olmayan ele geçirmeyle da dikkate değerdir. Exarchopoulos, bu yaklaşımın onu rol çekmede büyük rol oynadığını söyledi. insanların her iki cinsiyetten ilişki kurması benim kendi bölgelerinde ve çevremde çok olağan bir şey” dedi. Rogowski, bu tür aşkların yaşadığı Berlin’de de sıradan olduğunu sözlerine ekledi. “Berlin hakkında bir klişe olduğunu biliyor ama bazı klişeler doğru” dedi.

Rogowski’nin sette patlamalara yatkın, başkalarını kendi özelliklerine göre göre sık sık manipüle eden zalim bir sinema efendisi olan karakteri, Exarchopoulos’a film setlerinde karşılaştığı meslektaşlarını hatırlattığını söyledi. “Çekimler sırasında yapımdaki insanlar bazen çocuksu olabiliyor ve güçleri olduğu için egoları olabiliyor” dedi. “Onlarla çok fazla empati kuruyorum.”

Rogowski, ilk başta Tomas’la özdeşleşmekte zorlandığını söyledi. “Senaryoyu taramada, ‘Bu zor bir davranış, onun davranışını nasıl haklı çıkaracağım?’ diye düşündüm” dedi ve sonunda karakterinin geleneksel ahlaktan yoksunluğunu özgürleştirici bulduğunu da sözlerine ekledi.

Rogowski, “Bir ahlaki kural bir tür kostümdür ve bu kostümü değiştirmek ilginçtir” dedi. “Şahsen benim için ahlak gölgeli bir arkadaştır. Din ve iktidar yapılarıyla bağlantılıdır ve birçok yönden kendi fikrinize sahip olmak ve hayatı sahiplenmekten kaçınmanın bir misafiri.”

Rogowski, sinema yöneticilerini veya oyuncularını benmerkezci veya narsist olarak içlerinde bulunan fikrinin, genellikle işlerinin değerlerinin göz ardışık bir organın bir yolunu bildiğine inandığını söyledi. “Çoğumuz kendilerimizle olan ilişkilerimizi kaybettik ve kendimizden ilham almak için yeterli zamanımız yok” dedi. “Çoğumuz biraz olmalı Daha fazlanarsist

Tomas’ın dik başlı yürüyüşlerinin, karakterinin son dönemindeki arka house sinemasının en akılda kalan görünümlerinden bazıları da dahil olmak üzere, cinsiyet odaklı moda seçimlerine yansıdığını da sözlerine ekler. Rogowski, film kostümü koruyucusu Khadija Zeggaï tarafından seçilen transparan bir süveter, yılan derisi bir ceket ve şeffaf bir crop top gibi yüksek moda kıyafetlerinin hoş bir sürpriz olduğunu söyledi. “Gardırobumda hala bu eşyalardan bazıları var” dedi.

Agathe, düğmeli, orta sınıf anne babasını yeni erkek arkadaşıyla tanışmaya davet ettiğinde, sinemanın ortasındaki bir ciltse sahnesinde kısa üst özellikle akılda kalıcı bir görünüm kazanıyor – her geçen dakika daha da feci hale gelen bir yemek. Rogowski, “Bu bir kabus” dedi. “Sırf onlar mutlu olsun diye bulabildiğim en heteronormatif tişörtü giydim.”

Whishaw araya girdi: “Ama bunu yapması ne harika bir şey.” “Sinemada acılar çok olsa da altında neşe var” dedi. “Her şey bu kadar karmaşık bir şekilde birbirine karışmış durumda ve bence sinemaya ruhunu veren de bu.”