Aktris Andrea Riseborough, pandeminin en yoğun olduğu dönemde Los Angeles’ta mikro bütçeli indie “To Leslie”nin 19 günlük çekimini tamamladığında, umutları muhtemelen eleştirmenlerden ve bağımsız sinema meraklılarından gelen olumlu eleştirilere kadar uzanıyordu.

Ama şimdi, aralarında Gwyneth Paltrow, Edward Norton ve Sarah Paulson’ın da bulunduğu bazı ünlü arkadaşların onun adına yaptığı bir sosyal medya kampanyasından sonra, en iyi kadın oyuncu tarafından Oscar’a aday gösterildi – bu, tutabileceği bir onur, Sinema Sanatları Akademisi ve Bilimler , onun adına alışılmışın dışında lobicilik faaliyetlerini inceledikten sonra Salı günü karar verdi.

Sosyal medya dönemlerindeki kampanya düzenlemeleri her seferinde daha belirsiz hale gelirken, diğer şeyler yanı sıra rakiplerden veya onların filmlerinden doğrudan konuşmayı veya akademi üyelerini kişisel olarak aramayı yasaklayan kurallar esneten ilk kampanya Riseborough kampanyası değildi.

İşte haydut bir heykelcik için sekiz tane götürmeyi teklif.

1961

Chill Wills, ‘Alamo’

Chill Wills, “The Alamo”da Davy Crockett’in arkadaşı Arıcı kadrosuyla en iyi yardımcı erkek oyuncuyu aday gösterdikten sonra, kampanyayı yürütmesi için eski yayıncı WS “Bow-Wow” Wojciechowicz’i işe aldı. Wojciechowicz, Variety’ye film oyuncu kadrosunun bir uzunluğunu ve şu metnini içeren bir ismi gönderdi: “‘Alamo’ kadrosundaki arkadaşlarımız, Chill Wills’in Oscar’ı kazanması için gerçek Teksaslıların Alamo’daki hayatları için dua ettiklerinden daha çok dua ediyoruz. En iyi Yardımcı Oyuncu.”

Variety filmi yönetmeyi reddetti ve filmin yönetmenliğini ve yıldızını John Wayne, Wills’i azarlayarak kendi adını çıkardığı ve ne içtiği ne de yapım şirketi bu çabaya hiçbir şekilde dahil olmadığını söyledi. (“Ben mühletim, kumar zevki kadar kötü değil,” diye yazmıştı Wayne, daha sonra Wojciechowicz’i suçlayacak olan Wills hakkında.) Bu fiyaskodan sonra – Wills, “Spartacus” için Peter Ustinov’a yenildi – aktörlerin kendi niyetlerini yönetmeleri ender hale geldi . o görevlilerden beri danışmanların ve yayıncı ekiplerinin alanı olan kampanyalar.

1974

Candy Clark, ‘Amerikan Graffiti’

Nostaljik reşit olma özelliği “American Graffiti”, oyuncu kadrosu arasında Ron Howard, Richard Dreyfuss ve Harrison Ford gibi geleceğin bazı büyük isimlerini yöneten, ancak o zamanlar az bilinen bir oyuncu olan Candy Clark, bir maceraya atılan tek kişiydi. Oscar kampanyası. The Hollywood Reporter ve Variety’de bir dizi çeyrek sayfalık reklam yayınlamak için 1.700 dolar ödedi – bu strateji, film oyuncu kadrosunda en iyi yardımcı kadın oyuncu kadrosunda gösterilen tek kişiyken işe yaradı. (“Paper Moon” için 10 yaşındaki Tatum O’Neal’a yenildi.)

1975

Liv Ullmann, ‘Bir Evlilikten Sahneler’

Norveçli oyuncu Liv Ullmann, Ingmar Bergman’ın yerli draması “Scenes From a Marriage”da göze çarpan bir performans sergiledi, ancak potansiyel bir adaylık, The New York Times’ın “birinin genellikle Merkez’deki belirsiz sınır bölgelerinde karşılaştığı bir duruma” benzettiği bir teknik ayrıntılarla tetiklendi. Asya.”

O yılın Nihai en iyi kadın adaylarından üçü – Ellen Burstyn (kazanmaya devam eden), Diahann Carroll ve Gena Rowlands – Ullmann’ın amacını üstlendi, hatta rekabeti ele geçirme yoluyla alınan açık bir mektup gönderdi, ancak akademi kararıydı. (Şimdi 84 yaşında olan Ullmann, geçen yıl akademiden bir onur ödülü aldı.)

1986

Margaret Avery, ‘Mor Renk’

Margaret Avery, “The Color Purple” ile en iyi yardımcı kadın oyuncu adayını gösterdikten sonra kendi parasının 1.160 dolarını performansının tanıtımını yapan bir Variety ismi için tıslamak için kullandı. Karakteri Shug Avery’nin sesini yönlendirmek amacıyla şöyle yazıyordu: “Tanrım, muhtemelen Akademi seçmenlerinin bu yılın en iyi yardımcı kadın oyuncularından biri olmadığıma karar verme zamanı geldi! Her iki durumda da, fırsat için teşekkürler Tanrım. Avery, karakterinin sinemada duruşu konuşma şeklini yansıtmayan isim nedeniyle elendi. (“Prizzi’s Honor” için Anjelica Huston’a kaybetti.)

1988

Sally Kirkland, ‘Anna’

Sally Kirkland, küçük film “Anna”da bir zamanlar ünlü olan Çek oyuncu rolüyle en iyi kadın oyuncu adaylığını kazanmak için mektup yazma canavarı bir yaklaşımı benimsedi. Kirkland akademi seçmenlerine kişisel olarak mektuplar yazmakla kalmadı, aynı zamanda kendi isim kampanyasını da finanse etti – sinemanın buna bütçesi yoktu – ve soran her gazeteciyle konuştu. Kalıcılığı bir adaylıkla meyvesini verdi, ancak sonunda “Moonstruck” Cher’e yenildi.

1991

Diane Ladd, ‘Kalbi Vahşi’

David Lynch’in “Wild at Heart”ına aday evliliğinin ardından, Laura Dern’in annesi Diane Ladd, seçmenlerin kalbine giden yolu ev yapımı bir spagetti yemeğinden geçişe karar verdi. Sadece seçmenlere kişiselleştirilmiş mektuplar yazmakla satırlarp, ​​aynı zamanda 20 akademi üyesini kendi hazırladığı bir spagetti yemeği eşliğinde sinemasının gösterimine davet etmeyi içeren tek kadınlık bir yıldırıma girişti. Yine de bu spagetti tarifini mükemmelleştirmek için daha fazla zaman harcamak kurulumudi – Kazanan “Hayalet” için Whoopi Goldberg’e kaybetti.

2011

Melissa Leo, ‘Savaşçı’

Konuyu kendi ellerine alan diğer adayların karşı karşıya olmadığı Melissa Leo, kitap draması “The Fighter” ile en iyi yardımcı kadın oyuncu ödül kazanma kampanyasına başladığında en önde giden oyuncu olarak görülüyordu. Ancak 2011’de Deadline’a verdiği demeçte, artık örnek kötüli “Düşün” reklamlarını yine de çıkardı, çünkü 50 yaşındaki bir kadın olarak dergi kapaklarına giremediği için hüsrana takıldı. Dekolteli siyah bir gece elbisesiyle öne doğru eğilirken göz kamaştırıcı tarafını sergileyen reklamlar, sinemada canlandırdığı cesur, mavi yakalı anne ve dövüş menajeri ile tam bir tezat oluşturuyordu (ki bundan filmde bile bahsedilmiyordu). reklam). Süresi için stratejisinin şansa yardımcı olup olmadığını söylemenin bir yolu yok, ama kesinlikle canını yakmadı – Oscar’ı almak için rol arkadaşı Amy Adams’ı ve “The King’s Speech”ten Helena Bonham Carter’ı geride bıraktı.

2013

Ann Dowd, ‘Uygunluk’

Ann Dowd, Craig Zobel gerilim filmi “Compliance” için harika eleştiriler aldı, o kadar küçük bir bütçeyle bağımsız bir film fiyaskosu oldu ki Dowd’a odası için günde sadece 100 dolar ödendi. Ancak performansına inandı ve banka hesabına dalarak, arkadaşlarından ve meslektaşlarından borç para alarak ve kredi kartlarını sonuna kadar kullanarak 13.000 doları topladıktan sonra akademi üyelerine DVD’ler gönderdiler ve en hepsini elde etmek için ticari yayınlara reklamlar verdi. yardımcı kadın oyuncu adaylığı. Oscar çalışmaları zor olsa da – Anne Hathaway o yıl “Sefiller” ile kazandı – çabalarının ortasında yer alması onu yönetmenliklerin radarına sokmasına yardımcı olmuş olabilir. (Ve şimdi “The Handmaid’s Tale” ile Emmy’si var.)