Sevilen ve benzersiz reggae yıldızı Bob Marley, şarkı söyleyen ve gitar çalan Jamaikalı rastalı bir Rastafarian’dı. Kingsley Ben-Adir, kısa saçan, şarkı şekillerin veya gitar çalmayan bir İngilizdir ve Marley’den yedi inç daha uzundur. Dışsal esnekliğin yayılmasına rağmen Ben-Adir, doğru oyuncuyu bulmak için bir yıl süren arayışın sonucu olarak yeni bir Hollywood biyografisinde Marley rolünü üstlendi.
Bob Marley’in en büyük oğlu, Grammy ödüllü müzisyen ve sinemalarda gösterime giren “Bob Marley: One Love”ın yönetmeni Ziggy Marley, “Jamaika’dan ülkede olan lehçeyi konuşabilecek birini çalıştı” dedi. Ancak babanın canlandırma anahtarının fiziksel esnekliğine karar verdi: “Kingsley, seçimlere başka kimsenin getiremediği duygusal bir derinlik ve bir çekim kattı” diye ekledi.
Ben-Adir’in seçimlerinde birçok Jamaikalı tarafından eleştirildi ve Hollywood’un en azından 1990’lardan bu yana “Cool Runnings” ve “How Stella Got Her Groove Back” gibi filmlerde dağıtılmış aksanla Jamaikalı olmayan oyunculara dikkat çekildi. Danae Peart, Siyah diasporasındaki kültür ele alan RiddimStyle Magazine’de “Anlatılarımız üzerinde söz sahibi olmamız amaçlanmadı” diye yazdı. Hollywood’un “her şeyi ‘beyaz bakış’ için çekici kılma” konusunda odaklanmalı olarak güçlendirilmesini ekledi.
“Bob Marley: One Love” için yapılan incelemeler neredeyse hep olumsuzdu, ama en sert eleştirilerden bazılarını bile Ben-Adir’in performansı övdü. Empire’dan Olly Richards, “Çoğunlukla güvenilir formüle bağlı kalan bir sinemada sevilecek bir şey” diye yazdı. Son zamanlarda Ben-Adir, Marley’e çok az benzemesine rağmen nasıl detaylandırıldığını açıkladı.
Rolü Almak
Koyu renkli bir Adidas eşofmanı giymiş 37 adet zayıf ve bulunabilir Ben-Adir, Times Meydanı’ndaki bir röportaj sırasında “Seçme kasetinde Jamaika lehçemin basit ve yanlış abonede” dedi. konferans odası. gönderilen üç sahneden birini seçti ve seçmelere hazırlanmak için yalnızca iki günü vardı; Aksanı düzeltmek için yeterli zaman yoktu. “Çalışan oyuncuların zaman ve lüks mekanları yok.” 1977’de çekilen bir Marley konseri olan “Live at the Rainbow”u tıka basa doldurdu.
