Avrupa ülkeleri, ortak göç sistemlerini, başarısız sığınmacıların sınır dışı açıklıklarını kolaylaştıracak ve blog girişi sınırlayacak şekilde elden kalmak üzere günü önemli bir anlaşmaya sahipti.
Avrupa Birliği Göç Paktı olarak önerilen plan, üç yıllık anlaşmaların sonucuydu ve sürdürülen taşıma kolu tarafından kıtaya yayılan aşırı sağcı, göçmen parçaların baskılarını hafifletmeyi amaçlayan bir dizi uzlaşma olarak ortaya atılmıştı. Hükümetlere kendi sınırları üzerinde daha fazla kontrol ifadesi sunmakta, aynı zamanda Avrupa Birliği’nin göç yönetimindeki rolünü desteklemeyi amaçlıyor; Siyaset yalnızca ulusal değil, Avrupa’ya ait bir sorun olarak ele alıyordu.
Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula von der Leyen, anlaşmayı memnuniyetle karşılayan yazılı yorumunda, “Göç, Avrupa’nın çözümlerini kalıcı bir Avrupa sorunudur” dedi.
Anlaşma, AB ülkelerinin sığınmalarının korunması ve değişimin önlenmesinin “paylaşmasını” sağlayacak.
“Bu, kimin AB’ye gelip kimin kalabileceğine kaçakçıların değil, Avrupalıların karar vereceği anlamına geliyor. Bu, ihtiyacı olanların korunmasını ifade ediyor” diye ekledi.
Anlaşmanın önemli bir hükmü de, bir kişinin sığınma hakkına sahip olup olmadığı sınırlamalarda hızlı bir şekilde değerlendirilmesine olanak sağlamasıdır. Bir diğeri ise ana varış noktalarından yardım ülkelerine Yunanistan ya da İtalya’dan sığınmacıları kabul etmesi ya da bunun yerine maddi tazminat teklif etmesidir.
Avrupa Birliği son birkaç yılda sınır yönetimi, iltica ve göç bilgi yönetimine yönelik merkez kurumlarını destekledi ve onlara milyarlarca ürün ek fon sağladı ve personel ekledi. Bu kurumların, Avrupa’daki yerleşimlerin ortak göç yönetimindeki yeni bir dönem olarak müjdeledikleri süreçte merkezi bir rol oynayacak.
Planın yasalaşması için önümüzdeki aylarda Avrupa Birliği’nin karmaşık onay sürecinden geçmesi gerekiyor. Planın tüm AB uygulayıcılarından müzakereciler tarafından onaylandığı göz önüne alındığında, planın eninde sonunda yasalaşma olasılığının yüksek olduğu görülüyor.
Anlaşmanın ayrıntıları, katılanların çoğunluk tarafından orta yollu bir uzlaşma olarak görülmesi de, müzakereler boyunca onun çapındaki ağır eleştirilere maruz kalma kalıyor.
Geriye bir takım çözülmemiş sorular kalıyor. Anlaşma, sınırda zaman alan açılman (sığınma izinlerini gözden geçir, bir kişinin sınırı dışında kalanların karar verip vermeyeceğine karar verme) tam olarak nasıl daha hızlı ilerleyeceği konusunda belirsiz.
Sistemin sığınma talebinde bulunma hakkı için yeterli korumayı sağlayıp sağlayamayacağı ve sığınma hakkına sahip olmayan kişi nasıl sınır dışı kullanabileceğine dair sorular da var: Avrupa Birliği’nin birçok ülkeyle geri dönüş açıklaması yok. Blok geçmişte Asya ve Afrika’daki bazı ülkeler sınır dışı edilenleri kabul etmeye ikna etmek zorlandı ve yeni politikada bu sürecin nasıl ele alınacağı açıklanmıyor.
İnsan hakları değişimi anlaşmasını, altı bölgede sığınmacıları biyometrik veri uygulamalarını zorlayarak ve hayat kurtarmak yerine insansız hava araçları ve kameralarla çalışmak için daha fazla AB parasını ayırarak bir dizi temel hakkı ayaklar yerine getirilmesini desteklemek sert bir şekilde eleştirdi. .
Anlaşmanın ilk tekliflerinin alınmasından bu yana geçen üç yıl içinde, Avrupa Birliği’ndeki göç meselesi daha da bölücü bir hal aldı. Bloga gelen göçmenlerin sürgünleri, göçmenlerin siyasi partilerinin cazibesini artırdı.
