Londra’nın muhteşem Elizabeth hattı geçen Mayıs ayında açıldı ve ilk doğum gününde kutlanacak çok şey var.

Batıda Reading ve Heathrow Havalimanı’ndan doğuda Shenfield ve Abbey Wood’a uzanan Elizabeth hattı, başkentin en işlek bölgelerine 45 dakika içinde ilave 1,5 milyon insan getiriyor; eski şapkalardaki yaşamları hafifletir; ve tekerlekli sandalye kullanıcı platformlarına sokak seviyesinden erişebildikleri için Londra’yı herkes için daha erişilebilir kılıyor. Heathrow’a işe gidiş gelen bir pilot olarak – British Airways için Boeing 787 ile uçuyorum – genellikle hafta içi 600.000 yolcusu arasındayım. Heathrow Express’in yanından geçen hat, işe gitmek için başka bir rahat yol sunuyor.

Pek çok ziyaretçi, hattın yükselen istasyon salonlarını ve parıldayan trenlerini buldukları – bunlar kraliyet moru ile vurgulanmış ve bir Boeing 747’den neredeyse üç kat daha uzun – sadece uygun değil, aynı zamanda bir ilham kaynağı. Ne de olsa Londra, dünyanın ilk metrosunun, bir tasarım ikonu olmaya devam eden bir ulaşım haritasının ve gezegenin en bulunduğu otobüs ve taksilerinin evidir. Başka hangi metropolün, bırak güzel görünümü, Elizabeth hattının doğumdan etkilenmesinden kim net olabilir? Belki de senin.

Kesin olan şey, hat yolcuları, şehrin ulaşım ağının genellikle şikayetleri tarafından tıkanıklıklardan olan Bölge 1’in oluşumlarını geride bırakmaya ve Londra’nın genel kadrosundaki hızlı, ucuz yolculuklara çıkmalarına olanak sağlayan bölümlerdir. İşte dört favori.

Güney

İngiltere’nin Güney Asya topluluklarının merkezi olan Southall, Heathrow Havalimanı’nın etkilerini yer alır. Punjabi’yi yazmak için yaygın olarak kullanılan bir senaryo olan Gurmukhi’de Southall’ı heceleyen tabelanın altında bir selfie için cam gibi yeni istasyonda mola verin. Ardından 16. yüzyıldan kalma bir Tudor simgesi olan Southall Manor House’a doğru sola gidin.

Malikane arazisi, sakin bankalar ve Avrupa’nın en büyük Sih tapınaklarından biri olan Gurdwara Sri Guru Singh Sabha’nın altın kubbesinin manzarasını sunmaktadır. Ziyaretçiler her zaman bekler, ancak bir tur için göre iletişimden geçmeniz gerekir. Girerken başınızı örtün – yaşlı bir adam koruyucu verenlerin olduğu plastik bir kutudan benim için yeşil bir atkı seçti ve bağlamama yardım etti – sonra ayakkabılarınızı çıkarın, lavaboda ellerinizi yıkayın ve resepsiyona gidin. Yakın zamanda bulundukları bir ziyarette Manjeet Kaur Panesar bana Sihizm üzerine sergiler gösterdi ve ardından beni gün doğumundan önce dua ve kutsal önemi gereken ana salona götürdü. Bayan Panesar, herkesin tapınağının langarına, yani ücretsiz ortak mutfağa girebileceğini açıkladı. “Her şeyi belirleme, dinimizin anlamı bu” dedi. En sevilen yemek olan kadı chawal – burada ev yapımı yoğurtla çerçevesi bir köri – genellikle çarşamba günleri servis edilir. Bana gülerek, “Çarşamba gününü çok sayıda insan alırız,” dedi.

Ünlü bir Martin Ware çanak çömlek koleksiyonuna ev sahipliği yapan South Kütüphanesi’nin yanına git. Martin Ware, dekoratif sanatların sanayileşmesine karşı 19. yüzyılın sonunda ortaya çıkan Arts and Crafts hareketi ile yaşamınıir. Martin kardeşler tarafından 1877’de eski bir sabun fabrikasında üretilen Southall harcanan, 20. yüzyılda elde edilene kadar faaliyette kaldı. Bir kütüphaneci, “grotesk” olarak bilinenler baykuş biçiminde bir tütün kavanozu olan Wally Bird’ü bana gösterirken, “Çalışmalarını ‘Antiques Roadshow’dan veya V&A Müzesi’nden zaten bileceksiniz” dedi.

Arkadaşım Seeta – Elizabeth hattının beş durakta elindeki ve “The Office”in İngiliz versiyonun izleyicilerinin bulunduğu Slough kasabasından – çocukken sık sık Southall’ı ziyaret ederdi. Beni daha önce Çin inşa edilmiş ve 1929’da açılan eski Saray Sineması’na götürmüştür. Bugünlerde Palace Alışveriş Merkezi’ne ev sahipliği yapıyor. Kuyumcuların, ayakkabıcıların ve terzilerin hareketli tezgahlarının yanından ayrılır, Seeta burada annesiyle en son Bollywood hitlerini yakalamanın neşeli gerçeklerinden kaçışını bırakır. Sonra, Arka Deco’nun tavanından hala sarkan, sanki çocukluğunun beyaz perdesine saygı duruşunda bulunduğucasına karartılmış büyük lambalara bakmamı istedi.

Kısmen burada içerikleri “Bend it Like Beckham” hayranlarının edinmekte olduğu Southall’ın kalbi Broadway’dir. Sokaktaki bir tezgahtan panipuri (doldurulmuş, çıtır çıtır hamur topları) sipariş eden Seeta, “Çoğunlukla sari dükkânları, altın dükkânları ve Hint cash-and-carry” dedi. “İşte bu yüzden onu seviyorum.”

Yorulana kadar Broadway’de alışveriş yapın veya göz kamaştırıcı resmi kıyafetlere ve düğün kıyafetlerine hayret edin. Daha sonra safranlı bir karak çay için Chaiiology’ye veya yenilenebilir gümüşle kaplanmış kaju temelli bir tedavi olan kaju katı için Chandni Chowk’a gidin.

Son olarak, Grand Union Canal’ın Paddington Kolu üzerindeki köprüye batıya doğru yürüyor. Kuzeydoğu setinde Vivek Pereira’nın yaptığı ve geçen yaz yakınlarındaki Ordu Yedekleme Merkezi’nden gelen Ordu öğrencilerinin okuduğu tamamlanan bir duvar resmi bulunuyor. Bay Pereira, Elizabeth çizgisinin “kesinlikle bazı şeyleri değiştirdiğini” söyledi. “Buradaki enerjiyi seviyorum.” Duvar resmi koruma görevlileri ve yerel hazineleri bir araya getiriyor: malikane, Martin Ware çanak çömlekleri, sahipleri sırasında pek çok kişiyi rahatlatan yeşil alanlar, kanalın muhteşem kuğuları ve gururlu hashtag “#OurSouthall.”

Romford

Hattın kuzeydoğu kolunda pazar kasabası Romford yer alır. Sergileri arasında Kraliçe I. Elizabeth’in ara sıra kaldığı, gitmiş olan Havering Sarayı’nın bir modelinin yer aldığı Havering Müzesi’nden başlayın. Ayrıca Romford’un, Shakespeare’in birçok orijinal varlığının rol alanı ve 1600’de Londra’dan Norwich’e yaklaşık 100 mil dans eden William Kempe ile bağlantı ve önceki’in Romford ticaret standartları ağırlıklar ve ölçüler hakkında bilgi edineceksiniz.

Gerçeklerde de, müzeden çıkarırken sağa giderken ve çıkışın, Kral III. Geleneksel bir Cockney yemek yemeği için South Street’te Robins Pie ve Mash’i deneyin. Patates püresi ve likör olarak bilinen maydanoz sosu ile lezzetli bir turta (sığır eti, vejeteryan veya vegan) yaklaşık 5 pound (yaklaşık 6 $) veya bir tarafı jöleli, enine kesitli yılanbalığı ile 9 £ civarındadır.

Geç kahvaltıyı tercih ettiğinizde Teapot Cafe’ye gidin. Dünya Savaşı sırasında ailesinden yaklaşık beş yıl ayrı kalmış bir asker ve eski savaş esiri Walter Mole tarafından 1953 yılında oluşturulmuş bu sevimli restoran, Torunu Jamie Miller tarafından yönetiliyor. Sunulan beş “tam İngiliz” kahvaltı seçeneği (çay dahil toplam 8 sterlinin altında) ve ayrıca sığır özünden yapılan sıcak bir içecek olan Bovril’dir. Diğer konuşma sesleri ve kahkahaları arasında ekmek kızartmalarımı yedim, sütlü çayımı içtim (ikisi de 2,75 sterlin), çenemdeki erimiş parçalarını sildim ve daha fazlası için tezgahıa götürdüm.

özel ev

Arkadaşlarla yapılan resmi olmayan bir anket, birçok Londralının, belediye başkanlarının Tower Bridge civarındaki Norman Foster tasarımı orantısız yumurtada çalıştığına ve eski belediye başkanı Boris Johnson’ın “cam gonad” geçmişine inandığını gösteriyor. Aslında, Londra’nın büyükşehir hükûmeti yakın zamanda Royal Victoria Dock’un yanında başka bir camsı yapı – daha köşeli ve anatomik takma adlara karşı daha az yer – sürüldü. Elizabeth hattında olduğu gibi belediye başkanlığının burada gelişmesi, Londra’nın tersanelerinin sürelerinin ve vaatlerinin gerçekleşmesi için bir fırsattır.

Yeni açık hava istasyonundan güneye, aynı zamanda İngiltere’nin en büyük “kurtçuk”una (gıda israfına ekolojik bir yaklaşım) ev sahipliği yapan hareketli bir kongre merkezi olan ExCeL London’a doğru saçaklı yürüyüş yolunu takip edin. Ardından Zanzibar, Kuala Lumpur ve Hong Kong’dan yük boşaltan liman işçilerinin bronz heykelinin rıhtım yerindeki vinçlerin ince silüetlerinin yanındaki işletmelerin plazayainin.

Londra, gezegenin en işlek limanıydı ve bu rıhtımdan oluşan geniş hacimleri en iyi yukarıdan görebiliyoruz. Akıllı bir araya gelen genç yerel şairlerin artırılmış gerçeklik okumalarına yönlendiren bir tabelanın bulunduğu Royal Victoria Dock Yaya Köprüsü’nün kasasına mola verin. Sonra doğuya, London City Havalimanı’ndaki kaygılı piste ve aşağı, mil uzunluğundaki rıhtımın karanlık sularına bakın. 19. yüzyıldaki kazılar sırasında toplananların çoğu, nehrin bir düzine mil yukarısındaki Battersea Parkı’nın konuşmalarına yardımcı oldu.

Yüzmek ister misin? Love Open Water adlı organizasyon, yıl boyunca hizmet veren Royal Docks karakolları da dahil olmak üzere Londra’daki çeşitli mekanlarda, neredeyse yeni Belediye Binalarının basamaklarında, cesur yüzücüleri ağırlıyor. Tabandan sonra havluyla çıkın ve Perky Blenders X Goodvibes’e geçin. Bir moda yöneticisi olarak kaygıyla mücadele eden bir Doğu Londra yerlisi olan Roxanna Lyssa, bu kafeyi 2020’de hem sonunda hem de kişisel yenilenme eylemi olarak açtı. Bayan Lyssa, “Yönümü sever bir şeyi doğru değiştirmeye karar verdim,” dedi. “İnsanları birbirine bağlamak, insanların sahip oldukları şeyleri ve düşünceleri açık bir alan oluşturmak istiyorum.”

Flamanlara selam vererek, Belçika’nın sevilen karamelize kurabiyeleri Lotus Biscoff’tan yapılan krema ile zenginleştirilmiş bir latte seçtim. Belediye Başkanı Sadiq Khan’ın içki tercihi? Yağsız süt ile uzun siyah kahve.

Bayan Lyssa, Elizabeth hattını açtığından beri daha fazla turistin, özellikle de uygun fiyatlı konaklama arayanların ilgisini çekti. 2016’da Hollanda’dan Kuzey Denizi’ni geçen yüzen Good Hotel’e demir atın. Otel, uzun yıllar hapishanede yaşayan topluluk üyelerini eğitiyor ve işe yerleşiyor ve kârını dünyanın dört bir yanındaki eğitim merkezine yönlendiriyor. (Su manzaralı odalar 150 Sterlin’den başlıyor.)

Woolwich

1843’te Marc Isambard Brunel, dünyanın büyük bir su yolunun sahibi ilk Thames Tüneli’ni tamamladı. (Ona daha sonra Paddington İstasyonu’nu – bugün bir Elizabeth hattı Durağı – inşa edilecek olan oğlu Isambard Kingdom Brunel, bana göre Londra’nın en güzel eşyanı oluşturan ferforje kemerlerden yardım aldı.) Mary ve Sophia tarafından kazılan tüneller, insanların oyuyla Brunellerin eşleri olarak Çalıştırma ve inşaat sırasında patlayıcılarla işçi azizi Azize Barbara’nın heykelleri tarafından korunan iki makine.

O halde, bu tünellerin eşiğindeki ilk istasyonun, silahların Henry Şarapnel tarafından da dahil olmak üzere yaklaşık üç yüzyıl boyunca üretildiği Woolwich varlığına uygundur. Woolwich aynı zamanda müzikle de ünlüydü – İngiltere’nin ilk resmi askeri grubu olan Royal Artillery Band 1762’de kuruldu – ve futbol için: Bugün Islington’da bulunan ve “The Gunners” lakaplı Arsenal, 1886’da bir takım olarak burada kuruldu. silah işçileri

2. Dünya Savaşı’nda hasar gören silah fabrikaları 1967’de kapandı. Bugün, Elizabeth hattının gelişmesiyle bölgedeki yaratıcı bir merkez olma olasılığı güçlendi. Woolwich istasyonunun yanındaki yeşillikte, bagaj kapısı espresso makinesi (badem sütlü pikolo için yaklaşık 3 Sterlin) ile geleneksel bir Londra taksisi sizi bekliyor. Genç barista, “Sadece yakıt almak için kullanmak üzere,” dedi. “Bazen insanlar bir latte içmeye çalışır.” Ardından, artık apartmanlara, performans mekanlarına ve kraliyet sonrası çağın “Lütfen toptan uzak durun” şeklindeki kibar tabelalarına ev sahipliği yapan eski cephanelikte dolaşın.

Bir Kraliçe Victoria heykelinin ve HMS Sovereign of the Seas’tan I. Charles tarafından 1637 teftişini tasvir eden vitray pencerelerin hakim olduğu, Edward Dönemi Barok mimarisinin bir şaheseri olan Woolwich Belediye Binası’nın yanına git, Woolwich yapımı yaldızlı bir kalyon dünyanın en büyük gemisi olmuştur. (“Kral,” camın üzerine yazılmış, “son derece memnundur.”) Ardından güneye, St. George’s Garnizon Kilisesi’ne doğru yürüdü. Bu İtalyan-Romanesk kiliseyi 2. Dünya Savaşı’nda bir bomba harap etti. Bugün, Venedik mozaikleri de dahil olmak üzere açık hava kalıntıları, kıvrımlı, kumaş ve ahşap bir gölgelik ile korunmakta ve yeşil bir vaha ile yer almaktadır. Londra’daki en alıcı kişilerden biri.

Alacakaranlık çöktüğünde, ülkenin çevresinde yanından geçeceğiniz 1764 güneş saatinden alan Dial Arch pub’da ateş başında bir şeyler atıştırmanın (belki bir fregola, yabani Fırtına ve nar salatası, £14,50) tadını çıkarın. Ardından, eski cephanede kendine yer edinmiş sanat grubu Punchdrunk’tan sürükleyici bir tiyatro deneyimi olan “The Burnt City”ye gidiyorsunuz. Sürüleriu koyunları ve hayaletimsi bir maske takın, ardından Agamemnon’u ve sonlarını kaybedip bularak bir Yunan efsanesi diyarını canlandıran öykülerde dolaşın.

Mark Vanhoenacker British Airways pilotu, Financial Times köşe yazarı ve “hava yolculuğu” Ve “Bir Şehir Hayal Edin.”

New York Times Travel’ı takip edin Açık instagram Ve haftalık Travel Dispatch bültenimize kaydolun Daha yakın seyahat etme konusunda uzman ipuçları ve bir sonraki tatiliniz için ilham almak için. Gelecekteki bir kaçamağı mı hayali bir amaç için mi yoksa sadece koltukta seyahat mi amaçlıyor? bizim göz atın 2023’te Gidilecek 52 Yer .